Logo

Οι έννοιες υπερκαταναλωτισμός και υποσιτισμός(ασιτία) είναι πλέον ιδιαίτερα διαδεδομένες.
Η διατροφή στις μέρες μας έχει αποκτήσει αντιφατικό χαρακτήρα.Ένα μεγάλο μέρος του παγκόσμιου χάρτη καταναλώνει τρόφιμα ακατάπαυστα, χωρίς να αντιλαμβάνεται πλήρως ούτε τις προσωπικές, ούτε τις τις γενικότερες επιπτώσεις στην υγεία και ένα εξίσου μεγάλο μέρος αργοπεθαίνει χωρίς να του δίνεται κάποια άλλη επιλογή.
Σήμερα περίπου το 25% του παγκόσμιου πληθυσμού διαθέτει περισσότερο από το 84% του εθνικού εισοδήματος που παράγεται στον πλανήτη και καταναλώνει το 85% της ενέργειας, την στιγμή που 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν ούτε καν πόσιμο νερό.
Στις αναπτυγμένες χώρες απαιτούνται 35.000 θερμίδες καύσιμων υλών για την παραγωγή περίπου 3.500 θερμίδων(σε kcal), που αντιστοιχούν στην καθημερινή διατροφή του ανθρώπου, ενώ στις αναπτοσσόμενες χώρες απαιτούνται μόλις 1000 θερμίδες καύσιμων υλών για την παραγωγή περίπου 2.300 θερμίδων.
Το 1/3 των παιδιών στις αναπτυσσόμενες χώρες πηγαίνουν για ύπνο νηστικά.
Περίπου 6 εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν από ασιτία κάθε χρόνο, σε αντίθεση με τις αναπτυγμένες χώρες που περίπου 1 στα 4 παιδιά πάσχουν από παιδική παχυσαρκία.
Η διατροφική ανισότητα είναι εμφανέστατη και οι μόνοι που σίγουρα δεν φέρουν καμία ευθύνη είναι τα παιδιά.
Κάποιοι προσπαθούν να χτίσουν ένα παγκόσμιο διατροφικό προφίλ χωρίς κανένα διαιτητικό μέτρο.
Στόχος τους είναι ένα μέρος του πληθυσμού να χάσει ουσιαστικά το δικαίωμα της ελεύθερης βούλησης και να καταναλώνει ακατάπαυστα κάθε λογής προϊόντα, χωρίς να γνωρίζει πως επιδρούν στον οργανισμό και ένα άλλο μεγαλό μέρος του πληθυσμού να μην γνωρίσει ποτέ το δικαίωμα της ελεύθερης βούλησης.
Μία παγκόσμια διατροφική επανάσταση που να ανατρέπει όλη αυτή την ανισότητα, όλο αυτό το παραλογισμό, μόνο ουτοπική θα χαρακτηριζόταν από το μεγαλύτερο ποσοστό ανθρώπων.
Μία προσωπική όμως επανάσταση θεωρώ πως είναι εφικτή και αναγκαία.
Όπως αναφέρει ο Ιπποκράτης : “Πολλά και διάφορα κακά προκύπτουν στον άνθρωπο από διαιτητικές εκτροπές.Άλλα από πληθώρα τροφίμων σε όγκο και θρεπτική αξία και άλλα από εξαντλητικές νηστείες και μάλιστα μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι συμφορές από την περίπτωση αυτή(υποσιτισμός) είναι πολύ περισσότερες σε βάρος της υγείας και απαιτούν μεγάλη φροντίδα για την αντιμετώπιση τους...Είναι λοιπόν ανάγκη να καθιερωθεί ένα διαιτητικό μέτρο.”
Ας οριοθετήσουμε την ενέργεια που καταναλώνουμε καθημερινά, σε επίπεδα που να επαρκούν για τις λειτουργίες μας.Έτσι δεν θα βελτιώσουμε μόνο το ατομικό μας διατροφικό προφίλ, αλλά θα πάψουμε να συμμετέχουμε σ'αυτή τη διατροφική ασσυμετρία.Και δεν χρειάζονται υπερβολές.
Διαιτητικό μέτρο δεν σημαίνει στερούμε.Ορίζεται ως ο τρόπος διατροφής που συμβάλλει στην προώθηση της υγείας.
Ας αναρωτηθούμε τι ακριβώς είναι αυτό που καταναλώνουμε και κατά πόσο εξυπηρετεί τον σκοπό για τον οποίο το καταναλώνουμε.
Αξίζει να αφιερώσουμε λίγο χρόνο για να γνωρίσουμε τι προϊόντα εμπιστευόμαστε για να προσφέρουμε στον οργανισμό μας.
Ας αποκτήσουμε ξανά ελεύθερη βούληση και ας μην δώσουμε ποτέ ξανά το δικαίωμα να εισβάλλουν στο υποσυνείδητο μας.