Δίαιτα δεν σημαίνει στερούμαι

http://i42.tinypic.com/11c3wg1.jpg http://i42.tinypic.com/11c3wg1.jpg

Δίαιτα σημαίνει σωστή διατροφή και άσκηση

Δίαιτα σημαίνει σωστή διατροφή και άσκηση Δίαιτα σημαίνει σωστή διατροφή και άσκηση

Η ποιότητα και η ασφάλεια, πρέπει να μας απασχολεί

Η ποιότητα και η ασφάλεια, πρέπει να μας απασχολεί Η ποιότητα και η ασφάλεια, πρέπει να μας απασχολεί

Είμαστε ότι τρώμε

Είμαστε ό,τι τρώμε Είμαστε ό,τι τρώμε
Latest News

UNDER CONSTRUCTION

Το blog είναι υπό κατασκευή.

McDonalds...να τα προτιμάτε, κάνουν ωραίες πατάτες!

Posted by Stefanos on Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2010 , under | σχόλια (1)






Μεσογειακή Δια..σσσ..τροφή

Posted by Stefanos on Κυριακή 29 Αυγούστου 2010 , under , | σχόλια (0)





   Έχουμε όλοι μας ακούσει επανειλημμένως τον όρο Μεσογειακή Διατροφή (ή Δίαιτα). Πρίν από μερικές εβδομάδες, μία σφήνα της υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Κατερίνας Μπατζελή σε τηλεοπτική εκπομπή του κ. Σεραφείμ Φυντανίδη, ήταν η αιτία για να ακούσουμε τον όρο αυτό ξανά.
Μόνο που αυτή τη φόρα, το περιεχόμενο των συζητήσεων που προέκυψαν από το ατυχές σχόλιο της κ. Μπατζελή είχαν λίγο διαφορετικό ηχόχρωμα. Εν ολίγοις η κ. Μπατζελή θέλησε να μας επισημάνει, πόσο σημαντικό είναι για τούτο τον τόπο να αφήσουμε στην άκρη την διατροφική μας κληρονομιά(αναφέρομαι στην Κρητική Διατροφή), γιατί το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να διασπάσουμε την ενιαία πολιτική της κυβέρνησης (με Ιταλία, Ισπανία και Μαρόκο) για την προώθηση της Μεσογειακής Διατροφής.
Οι τοπικοί φορείς εξοργισμένοι έσπευσαν να απαντήσουν για να υποστηρίξουν αυτό που δικαιωματικά μας ανήκει και που σε καμία περίπτωση δεν διαπραγματευόμαστε. Την Κρητική Παραδοσιακή Διατροφή.
  Η τελευταία απάντηση της κ. Μπατζελή στον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ κ. Μ. Στρατάκη (20/08/2010), λίγο πολύ μας δίνει να καταλάβουμε ότι εμμένει στις απόψεις της, απλά τις προωθεί με πιο διπλωματικό χαρακτήρα. Συγκεκριμένα, αναφέρει στην αρχή του κειμένου : "Είναι γνωστό, από την περίφημη έρευνα των Εφτά Χωρών, ότι η διατροφή των ατόμων που ζούσαν στην Κρήτη αποτελεί τη βάση ενός υγιεινού και «ιδανικού» μοντέλου διατροφής" και συνεχίζει αναφέροντας τις θετικές επιδράσεις της Κρητικής Διατροφής στην υγεία του ανθρώπου. Στην συνέχεια όμως αναφέρει : "Ωστόσο, έλληνες επιστήμονες πρωτοστατούν στην έρευνα των στοιχείων της παραδοσιακής Μεσογειακής διατροφής και την συσχέτιση της με την υγεία και την ποιότητα ζωής".
  Θα δανειστώ τα λόγια της ιατρού και προέδρου του Κέντρου Γενετικής, Διατροφής και Υγείας στην Ουάσινγκτον των Η.Π.Α κ. Άρτεμις Σιμοπούλου, η οποία με ιδιαίτερη ευστοχία επισημαίνει : "Ο όρος «μεσογειακή» είναι ένας γεωγραφικός όρος, που δεν έχει βιολογική σημασία. Η Μεσόγειος περιτριγυρίζεται από πολλές χώρες, οι οποίες έχουν διαφορετικές δίαιτες, διαφορετική θρησκεία και διαφορετική κουλτούρα. Θεωρώ ότι είναι απολύτως απαραίτητο όταν μιλάμε για δίαιτες, να αναφερόμαστε σε συγκεκριμένα συστατικά των τροφών, και όχι μόνο στις ίδιες τις τροφές και να γνωρίζουμε τι μας προσφέρουν."
  Πως προέκυψε όμως ο όρος Μεσογειακή Δίαιτα;;;
  Λίγο μετά το τέλος του 2ου Παγκοσμίου πολέμου(1948), στα πλαίσια συλλογής δεδομένων του Ιδρύματος Ροκφέλερ των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής για την μεταπολεμική κατάσταση και έπειτα από πρόσκληση της Ελληνικής Κυβέρνησης η οποία αναζητούσε τρόπους για να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης, πραγματοποιήθηκε η πρώτη επίσημη αναφορά στις διατροφικές συνήθειες των Κρητών(The Rockfeller Foundation Annual Report 1949).
Αυτή είναι η πρώτη συστηματική προσπάθεια για την διερεύνηση της διατροφικής πρόσληψης κάποιας Μεσογειακής περιοχής. Αξίζει να αναφερθεί ότι από την συγκεκριμένη έρευνα προκύπτουν ουσιαστικές διαφορές στις διατροφικές συνήθειες που καταγράφονται στην Κρήτη σε σχέση με αυτές που επικρατουν στην υπόλοιπη Ελλάδα. Μόλις το 7% της ημερήσιας ενεργειακής πρόσληψης των Κρητικών έχει ζωική προέλευση(όπως κρέας, αυγά, ψάρια, γαλακτοκομικά προϊόντα), ενώ στην υπόλοιπη Ελλάδα το ανάλογο ποσοστό είναι 19%. Επίσης η πρόσληψη ελαίων και λιπών αγγίζει το 29%(από τα οποία το 78% προέρχονται από ελιές και ελαιόλαδο), ενώ στην υπόλοιπη Ελλάδα είναι μόλις 15%.
Δυστυχώς η συγκεκριμένη έρευνα, λόγω έλλειψης στοιχείων, δεν μπορούσε να εξάγει επιστημονικά τεκμηριωμένα αποτελέσματα που να συνδέουν την Κρητική Διατροφή με το καλό επίπεδο υγείας των Κρητικών.
  Στην συνέχεια την σκυτάλη παίρνει ένας Αμερικανός γιατρός, εν ονόματι Ancel Keys. Με την Μελέτη των Εφτά Χωρών(1956) που πραγματοποιεί, έρχεται να συνδέσει την διατροφή με την πρόληψη ασθενειών και την καλή υγεία των ανθρώπων. Οι χώρες που συμμετείχαν ήταν η Φινλανδία, η Ιαπωνία, η Ολλανδία, η Ιταλία, η Γιουκοσλαβία, οι Η.Π.Α και η Ελλάδα(Κέρκυρα και Κρήτη). Στην συγκεκριμένη μελέτη ο πληθυσμός της Κρήτης συγκέντρωσε τα χαμηλότερα ποσοστά γενικής θνησιμότητας, αλλά και θνησιμότητας από στεφανιαία νόσο. Το 1991 ο Τομέας Κοινωνικής Ιατρικής του Πανεπιστημίου Κρήτης, ανέλαβε να επανεξετάσει το δείγμα του πληθυσμού της Κρήτης που συμμετείχε στη Μελέτη των Εφτά Χωρών. Αυτό που διαπίστωσε ήταν θεαματικό. Το 50% του δείγματος ζούσε, ενώ την ίδια χρονική στιγμή στην Φινλανδία δεν υπήρχαν επιζώντες.
   Λίγα χρόνια μετά(1988) ο Dun Gifford, άνθρωπος των τροφίμων και γερουσιαστής των Η.Π.Α, ιδρύει το Ίδρυμα Παλιοί Δρόμοι(Oldways), με σκοπό την προώθηση υγιεινών παραδοσιακών διατροφών του κόσμου, στις Η.Π.Α. Έτσι, το 1993 το Ίδρυμα Oldways κατασκευάζει τον όρο «Μεσογειακή Διατροφή». Εν συνεχεία, σε συνεργασία με το πανεπιστήμιο του Harvard και έπειτα από τα εκπληκτικά αποτελέσματα της Μελέτης των Εφτά Χωρών(τα οποία παρατηρήθηκαν κυρίως στην Κρήτη), δημιουργούν την «Μεσογειακή Πυραμίδα».
Στην Ευρώπη τα νέα φτάνουν πρώτα στο Λονδίνο. Χωρίς να χάσουν χρόνο, χώρες όπως η Ιταλία και η Ισπανία σπεύδουν να οικειοποιηθούν τον όρο, για την προφανή προώθηση του ελαιολάδου.
Λίγο μέτα το Ίδρυμα Oldways, έρχεται να μας επιβεβαιώσει τις προθέσεις του. Δημιουργεί λοιπόν ένα σήμα Μεσογειακής Διατροφής για να βοηθάει τους καταναλωτές νε επιλέγουν τα "υγιεινά" τρόφιμα. Δεν υπάρχει πλέον αμφιβολία πως το προϊόν Μεσογειακή Διατροφή είχε δημιουργηθεί για συγκεκριμένα συμφέροντα.
  Σε συνέδριο με θέμα την Μεσογειακή Διατροφή που πραγματοποιήθηκε το 2000 στο Λονδίνο, ο επίλογος αυτού ήταν :
“Ο όρος παραδοσιακή Mεσογειακή Διατροφή χρησιμοποιείται για να καθορίσει τις διατροφικές συνήθειες που χαρακτήριζαν ορισμένες περιοχές της Μεσογείου στις αρχές της δεκαετίας του '60, όπως είναι η Κρήτη, ορισμένα μέρη της υπόλοιπης Ελλάδας και η νότια Ιταλία”.
  Δεν μπορούμε λοιπόν να μιλάμε για Μεσογειακή Διατροφή, αφού ο κάθε λαός έχει διαφορετικές διατροφικές συνήθειες. Επίσης είναι ιδιαίτερα σημαντικό, να κατανοήσουμε πως δεν είναι δυνατόν μία δίαιτα να χαρακτηρίζεται από ένα μόνο προϊόν(ελαιόλαδο). Αν όμως θέλουμε να χρησιμοποιούμε τον όρο Μεσογειακή Διατροφή, καλό είναι να σεβόμαστε την παράδοση και την κουλτούρα των λαών που προσέφεραν την πολιτισμική τους κληρονομία για να δημιουργηθεί αυτός ο όρος και να μην θεωρούμε ότι "η Κρήτη πάει να σπάσει το μέτωπο".  

Ελεύθερο κάμπινγκ……….και από φαγητό;;…

Posted by Stefanos on Τρίτη 27 Ιουλίου 2010 , under , | σχόλια (1)






 Για κάποιους στάση ζωής, απόλυτη ελευθερία και η έννοια των διακοπών. Για κάποιους άλλους ξεβώλεμα και ταλαιπωρία.
Απ’το δικό μου πρίσμα φαίνεται σαν μία ευκαιρία, να έρθω πιο κοντά με τον εαυτό μου. Μία ευκαιρία για να απαλλαγώ από καθημερινές συνήθειες, που ολοένα με απομακρύνουν από τη φύση και με καθιστούν ανίσχυρο να εντοπίσω τις ομορφιές και τις ανέσεις που κρύβει.
Όπως και να ‘χει, το ελεύθερο κάμπινγκ έχει αυξήσει κατά πολύ τους φίλους του τα τελευταία χρόνια.
Πολλοί στο άκουσμα και μόνο του ελεύθερου κάμπινγκ, αρχίζουν να προβληματίζονται για πράγματα που στην καθημερινότητα τους θεωρούν δεδομένα. Ένας απ’τους βασικούς προβληματισμούς είναι η σίτιση των κατασκηνωτών.
  Η υπερβολή είναι χαρακτηριστικό του λαού μας. Με τον φόβο πιθανής έλλειψης φαγητού, προμηθευόμαστε υπερβολικά μεγάλες ποσότητες τροφίμων, αδιαφορώντας για το πως θα τις διαχειριστούμε. Έτσι καταλήγουμε να επιβαρρύνουμε τη φύση που μας φιλοξενεί, με περιττά σκουπίδια από τρόφιμα που χάλασαν ή περίσεψαν.
  Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από τα βασικά. Το σημαντικότερο κομμάτι της διατροφής, είναι η σωστή ενυδάτωση του οργανισμού μας. Συνεπώς οι προμήθειες σε νερό και υγρά τρόφιμα πρέπει να επαρκούν για το διάστημα που έχουμε επιλέξει να κατασκηνώσουμε.
Ο άνθρωπος χρειάζεται περίπου, ανάλογη ποσότητα υγρών(νερού και υγρών τροφίμων) με το ποσό των θερμίδων που καταναλώνει ημερησίως. Έτσι, ένας μέσος άνθρωπος, αν καταναλώνει περίπου 2.000 – 2.500 kcal/ημέρα απαιτεί 2 – 2,5 λίτρα υγρών. Προσοχή στα υγρά τρόφιμα που λειτουργούν αρνητικά. Για παράδειγμα η καφεϊνη που περιέχεται στον καφέ, στο τσάϊ και σε διάφορα αναψυκτικά και ροφήματα, αν υπερκαταναλωθεί ενισχύει την αφυδάτωση. Επίσης η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, αλατιού και ζάχαρης δεσμέυει μεγάλο μέρος του νερού και οδηγεί σε αφυδάτωση.
Προσπαθήστε να καταναλώνετε μία αξιόλογη ποσότητα νερού ημερησίως, σε συνδυασμό με χυμούς και με μέτρο τα τρόφιμα που προαναφέρθηκαν.
  Η ασφάλεια των τροφίμων που θα μεταφέρουμε στο κάμπινγκ, είναι εξίσου πολύ σημαντικό κεφάλαιο. Κανείς από εμάς δεν θα ήθελε να φύγει με την ανάμνηση διάρροιας ή κάποιας τροφικής δηλητηρίασης.
Φροντίζουμε το μεγαλύτερο μέρος των τροφίμων που θα επιλέξουμε να μην είναι ευαλλοίωτα, όπως γάλα, τυρί, βούτυρο, νωπό κρέας. Σε περίπτωση που επιλέξουμε τέτοιου είδους τρόφιμα, τα αποθηκεύουμε σε κάποιο φορητό ψυγείο και τα καταναλώνουμε άμεσα(προτιμότερο είναι να καταναλώνονται την πρώτη μέρα).
Όλα τα τρόφιμα τα αποθηκεύουμε σε δροσερό και σκιερό μέρος. Καλό είναι να τα ομαδοποιούμε. Έτσι όταν αναζητάμε κάποιο τρόφιμο θα το εντοπίζουμε άμεσα. Επιλέγουμε ασφαλής τρόπους αποθήκευσης. Για παράδειγμα σακίδια ή μικρά σακ βουαγιάζ και όχι πλαστικές σακούλες, για να αποφύγουμε τους ανεπιθύμητους επισκέπτες.
 Τα πιο ασφαλή τρόφιμα για τις συνθήκες του κάμπινγκ, είναι αυτά με το χαμήλότερο ποσοστό υγρασίας(ξηρά τροφή), όπως δημητριακά, μπάρες δημητριακών, μπισκότα, παξιμάδια, αποξηραμένα φρούτα, ξηρούς καρπούς κ.α.
Προσέχουμε ιδιαίτερα τις κονσέρβες που θα προμηθευτούμε, να μην έχουν χτυμήματα και να μην είναι φουσκομένες.
Επιλέξτε φρούτα και λαχανικά που δεν έχουν ώριμασει πλήρως για να κερδίσετε λίγο χρόνο.
 Καλό είναι η κατανομή των γευμάτων να γίνετε με τρόπο που να μην επιβαρύνει τον οργανισμό. Φροντίστε να καταναλώνετε ένα καλό πρωινό γεύμα και την υπόλοιπη μέρα αρκεστείτε σε μικρά γεύματα, όπως σαλάτες, μπάρες δημητριακών και φρούτων, φρούτα, χυμούς. Αυτό θα σας επιτρέψει να διατηρείτε τον οργανισμό σας ενυδατωμένο και συγχρόνως δεν θα τον επιβαρύνει στην προσπάθεια που καταβάλει να αντιμετωπίσει την υπερβολική ζέστη. Δεν κολυμπάμε ποτέ με γεμάτο στομάχι.
Ένα επόμενο μεγάλο γεύμα, καλό θα ήταν να γίνει μόλις η θερμοκρασία πέσει. Επιλέγουμε είτε να παρασκευάσουμε κάποιο γεύμα είτε να φάμε κάποιο έτοιμο που έχουμε προμηθευτετεί.
Τέλος δεν ξεχνάμε ποτέ πως η συνεργασία είναι το κλειδί της επιτυχίας. Βοηθάμε όλοι για να υλοποιήθουν όσα προαναφέρθηκαν και φροντίζουμε να παραδώσουμε τον τόπο που μας φιλοξένησε, τουλαχιστον όπως τον βρήκαμε.

Μην μασάς...

Posted by Stefanos on Τρίτη 18 Μαΐου 2010 , under | σχόλια (0)






“Ξυπνάς το πρωί και ως συνήθως, δεν προλαβαίνεις να φάς. Φεύγεις βιαστικά... Στο φούρνο σε περιμένει μία ζεστή τυρόπιτα και ένα γάλα (φυσικά light, γιατί προσέχουμε κιόλας).”
Σίγουρα, όλοι καταναλώνουμε βομηχανικοποιημένα προϊόντα. Τρόφιμα που παρασκευάζουν άλλοι για εμάς.
Ο καθένας από εμάς για τους δικούς του λόγους, πράγμα που θεωρώ φυσιολογικό.
Το πρόβλημα είναι πως οι περισσότεροι από εμάς, καταναλώνουμε όλα αυτά τα τρόφιμα, χωρίς να γνωρίζουμε ούτε τι ακριβώς περιέχουν, ούτε από που προέρχονται και με ποιά διαδικασία έφτασαν στο στόμα μας.
Ο άνθρωπος δεν κανονίζει πλέον τι θα επιλέξει να φάει. Δεν είναι καν αυτός που θα επιλέξει ποιές γεύσεις θα καταναλώσει. Πηγαίνουμε να αγοράσουμε ένα προϊόν και οι επιλογές μας είναι ήδη προκαθορισμένες. Οι επιρροές που μας ασκούνται, είναι αυτές που καθορίζουν σε πολύ μεγάλο βαθμό, τι θα φάμε και τι θα πιούμε.
Αξίζει να αναφερθεί, ότι στα περισσότερα παιδιά αν τους ζητηθεί να περιγράψουν μία πατάτα, το πρώτο πράγμα που θα σκεφτούν είναι η τηγανιτή πατάτα.
Η επιλογή του προϊόντος που θα καταναλώσουμε, στην ουσία γίνεται στα τυφλά και δεν βασίζεται στην ικανότητα μας να το αξιολόγήσουμε ως προς τις ανάγκες μας.
Έτσι, δεν θέτουμε σε κίνδυνο μόνο τον εαυτό μας, που θα γίνει δέκτης είτε βλαβερών είτε ύποπτων ουσιών, αλλά και την φύση.
Οι βιομηχανίες που παράγουν όλα αυτά τα προϊόντα, δεν θέλουν να γνωρίζουμε τις πραγματικές διαδικασίες παρασκευής τους. Προσπαθούν με πολύ ισχυρά μέσα (π.χ κατασκευή ελκυστικών προϊόντων, διαφήμιση), να μας πείσουν για την ποιότητα και την ασφάλεια των προϊόντων τους.
Αν πάρουμε την διαδικασία ανάποδα και προσπαθήσουμε να ανακαλύψουμε τι είναι τελικά αυτό που φτάνει στο στόμα μας, η πραγματικότητα που συναντάμε είναι θλιβερή.
Αρκεί να αναφέρω πως τα κοτόπουλα στη Αμέρική (κυρίως), μεγαλώνουν σε 38 ημέρες, ενώ χρειάζονται 75. Και σα να μην φτάνει μόνο αυτό, έχουν τροποποιηθεί ούτως ώστε να αυξάνεται με μεγαλύτερο ρυθμό το στήθος του κοτόπουλου. Έτσι, όταν το κοτόπουλο είναι έτοιμο για σφαγή είναι σχεδόν ανάπηρο.
Αντίστοιχες τεχνικές χρησιμοποιούνται στα βοοειδή και στα γουρούνια. Ζούν μία θλιβερή ζωή, που τους δημιουργεί στρές. Αυτό έχει ως συνέπεια την παραγωγή τοξινών που καταλήγουν στο πιάτο μας.
Οι περισσότεροι από εμάς καταναλώνουμε καθημερινά προϊόντα που περιέχουν βλαβερές ουσίες, χωρίς καν να γνωρίζουμε τους κινδύνους που μπορούν να κρύβουν.
Αξίζει να αναφέρω, ότι τα περισσότερα βιομηχανοποιημένα τρόφιμα περίεχουν μεταλλαγμένη σόγια και μεταλλαγμένο καλαμπόκι. Πιο συγκεκριμένα περιέχουν τα υποπροϊόντα των δυο αυτών φυτών, που χρησιμοποιούνται ως πρόσθετα σε πάρα πολλά τρόφιμα (π.χ σοκολάτες, σάλτσες, αναψυκτικά, σνακς κ.α).
Σύμφωνα με έρευνα της Ιατρικής Σχολής Ιωαννίνων, ένας άνθρωπος καταναλώνει περίπου 5 κιλά συντηρητικών ετησίως.
Στόχος μου δεν είναι να αναλύσω την διαδικασία που περνάει ένα προϊόν μέχρι να φτάσει στο πιάτο μας. Έτσι κι αλλιώς λίγο ή πολύ, οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε πως αρκετά από τα προϊόντα που καταναλώνουμε είναι υποβαθμισμένα.
Αυτό που θέλω να τονίσω είναι πως όλες αυτές οι βιομηχανίες, το μόνο που επιδιώκουν είναι το κέρδος. Αδιαφορούν για το κακό που κάνουν σε εμάς και την φύση.
Μην ξεχνάμε την δύναμη που έχουμε ως καταναλωτές. Αν δεν ζητουσαμε ντομάτα, μήλο, πορτοκάλι κ.α όλο τον χρόνο δεν θα μας τα παρείχαν.







  • Υπάρχουν ακόμα παραγωγοί που είναι ευσυνείδητοι και σέβονται τη φύση. Αναζητήστε τους.






  • Προσπαθείστε να καταναλώνετε λιγότερα επεξεργασμένα τρόφιμα.






  • Αναθεωρείστε τις διατροφικές σας συνήθειες, επιλέγοντας πιο φυσικά προϊόντα.






  • Ενημερωθείτε όσο περισσότερο μπορείτε για την προέλευση και τις ουσίες που βρίσκονται στα τρόφιμα που καταναλώνετε.






  • Προτιμείστε βιολογικά προϊόντα
Θεωρώ πως έχουμε ακόμα το προνόμιο να επιλέξουμε τρόφιμα ποιοτικά και ασφαλή, που παράγονται χωρίς να επιβαρύνουν την φύση.
Δεν είμαι όμως βέβαιος, πως θα εξακολουθήσουμε να έχουμε αυτό το προνόμιο για πολύ καιρό ακόμα.



Πάρε κόσμε ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΑ

Posted by Stefanos on Δευτέρα 17 Μαΐου 2010 , under | σχόλια (0)





Η προσέγγιση του Γιάννη Ζουγανέλη, για τα μεταλλαγμένα τρόφιμα.

Μπορεί το ηφαίστειο Eyjafjallajökull της Ισλανδίας να μολύνει στο πιάτο μας;;;

Posted by Stefanos on Δευτέρα 26 Απριλίου 2010 , under | σχόλια (0)




  Στις 20 Απριλίου 2010, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έστειλε ερώτημα στον Ευρωπαικό Οργανισμό Ασφάλειας Τροφίμων (EFSA), σχετικά με τους κινδύνους που θα μπορούσαμε να διατρέχουμε (τόσο εμείς όσο και τα ζώα), από την έκθεση μας στην ηφαιστειογενή στάχτη, μέσω της διατροφής.  Ο EFSA, αναφέρει στην απάντηση που έδωσε (26/04/10), πως έπειτα από μελέτη σε ένα ευρύ φάσμα πληροφοριών που αφορούσαν την ηφαιστιογενή στάχτη, κατέληξε πως η ουσία που είναι ιδιαίτερα κρίσιμη και έχει αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία του ανθρώπου και των ζώων και περιέχεται σε μεγάλες ποσότητες στην στάχτη, είναι το φθοριούχο άλας (γνωστό σε όλους μας ως φθόριο).
  Το φθόριο δεν είναι ένα συστατικό που συμβάλλει στην ανάπτυξη του οργανισμού, αλλά έχει θετικές επιδράσεις στην πρόληψη και διατήρηση της οδοντικής υγείας και των οστών. Η υπερβολική του πρόσληψη μπορεί να οδηγήσει σε αντίθετα αποτελέσματα. Έτσι, σε υπερβολική κατανάλωση παρατηρείται οδοντική φθορίωση και μακροπρόθεσμα μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στα οστά και να οδηγήσει σε σκελετική φθορίωση.
  Η έκθεση των ανθρώπων μέσω της διατροφής, μπορεί να γίνει είτε μέσω του νερού(που είναι η κύρια αιτία) είτε από τρόφιμα που έχουν εκτεθεί στη συγκεκριμένη εστία μόλυνσης. Τα ζώα δεσμεύουν μεγάλες ποσότητες φθορίου, διότι η στάχτη αποθηκεύεται στα φύλλα και στο έδαφος. Συνεπώς καταναλώνοντας την τροφή τους, λαμβάνουν μεγάλες ποσότητες φθορίου. Κατ' επέκταση το μολυσμένο νερό και η μολυσμένη τροφή(των ζώων), θα έχει ως αποτέλεσμα την μόλυνση των προϊόντων που παράγονται.
  Συμπερασματικά ο EFSA αναφέρει πως οι ποσότητες έκθεσης στην ηφαιστειογενή στάχτη είναι σχεδόν άγνωστες, πράγμα που κάνει την ακριβή αξιολόγηση της διατροφικής ασφάλειας ιδιαίτερα δύσκολη.
Επίσης αναφέρει, πως βασιζόμενοι στις διαθέσιμες πληροφορίες ο ενδεχόμενος κίνδυνος από την έκθεση στην ηφαιστειογενή στάχτη διαμέσου της διατροφής (πόσιμου νερού, λαχανικών, φρούτων, γάλακτος και κρέατος), θεωρείται ασήμαντος για τις χώρες της Ευρωπαικής Ένωσης, που είναι εκτός της άμεσης τοπικής σχέσης του ηφαιστείου Eyjafjallajökull της Ισλανδίας.
  Συνεπώς θα μπορούσαμε να πούμε πως δεν διατρέχουμε ιδιαίτερο κίνδυνο, αλλά επειδή όλο και κάποιος σολωμός θα φτάσει στο πιάτο μας από δίαφορες χώρες περιμετρικά της Ισλανδίας, καλό θα ήταν να είμαστε λίγο επιφυλακτικοί για τα προϊόντα των τριγύρω περίοχων, μέχρι τουλάχιστον να μας γνωστοποιήσουν πιο συγκεκριμένες πληροφορίες.



















Τρώμε ψέματα!!!

Posted by Stefanos on , under | σχόλια (0)